Prediker

HET BOEK DE PREDIKER.

Het Boek der H. Schrift, in het Hebreeuws genaamd, Kohèleth, in de Septuaginta, Ekklesiastes en insgelijks aldus in de Vulgata geheten, is wat zijn inhoud aangaat van Salomo, den zoon van David, gedreven door den H. Geest, vervaardigd hoogstwaarschijnlijk in zijn ouderdom, en wat zijn tegenwoordigen vorm betreft, ons door de bijzondere Voorzienigheid Gods overgeleverd door een der Godsmannen uit de dagen van Ezra of Nehemia, in de tijden na de Ballingschap uit Babel.

Dit laatste is duidelijk uit de vele woordvormen, die aan het Aramees zijn ontleend

Het Boek zelf sluit zich aan de Spreuken aan. Alleen geeft het niet zozeer Spreuken als wel ontwikkelt het meer gedachten en waarheden in een dusgenaamden poëtisch-rhetorischen vorm.

Het laat zich verdelen in vier delen, naar de vier redenen, waarin de waarheden worden voorgedragen gevolgd door een toepassing op het gehele Boek.

Het eerste deel (Hoofdstuk 1 en 2), of de eerste rede behandelt zowel de ijdelheid als de nietigheid, beide van de theoretische en de praktische wijsheid des mensen.

Het tweede deel (Hoofdstuk 3-5), of de tweede rede tekent de diepe afhankelijkheid van den mens tegenover het Goddelijk bestuur der wereld, en de roeping van den mens, om bij al het goede dat hij geniet, zijn vertrouwen te stellen op den Heere en op diens Hoger bestuur.

Het derde deel (Hoofdstuk 6-8: 15), of de derde rede wijst op het verderfelijke van te jagen naar rijkdom, en wijst op de echte wijsheid en den weg daartoe.

Het vierde deel (Hoofdstuk 8: 16-12: 7), of de vierde rede, behandelt de verschillende wanverhoudingen, die het oog van den kortzichtigen mens meent te ontdekken, en legt daarop bloot, hoe alleen het ware levensgenot wordt genoten in wat God behaagt.

Het slot (Hoofdstuk 12: 8-14), vat zamen in korte trekken het grote doel van het gegeven onderwijs.