Inleiding

DE VIJF BOEKEN VAN MOZES.

Pentateuch.

Dit eerste gedeelte der Heilige Schrift wordt door de Hebreeën, Ha-Thora, d.i. de Wet (of ook wel Safer Ha-Thora d.i. het Wetboek), en in de vertaling van de "Zeventig" (Septuaginta) Pentateuchos d.i. het vijfdelige boek genaamd. Het vormt één afgerond geheel, beginnende met de schepping van de wereld en eindigende met de dood van Mozes, de Middelaar van het Oude Verbond.

Het bevat de geschiedenis van alles, wat God, de Heere, van de schepping van de wereld af tot de intocht in Kanaän gedaan heeft, om het heil, in Christus bereid, voor te bereiden; hoe Hij, nadat door Adams val de zonde de wereld was ingekomen, en deze straks zulk een ontzettende hoogte had bereikt, dat de zondvloed noodzakelijk werd, in Noach, de tweede stamvader, het menselijk geslacht bewaarde en uit het geslacht van diens zoon Sem, Abraham riep, opdat in en door zijn nakomelingschap de ware en zuivere Godskennis zou bewaard blijven en alzo in zijn zaad alle geslachten van het aardrijk zouden gezegend worden. Alles, wat daarmee noodzakelijk samenhing, alles, wat daaruit voortvloeide wordt ons meegedeeld in dit eerste gedeelte van de Heilige Schrift. Het behelst daarom de voorbereiding voor, de instelling en de bevestiging van de oudtestamentische Verbondsgodsdienst. De voorbereiding vinden we in het eerste boek, zowel in de leiding van God met de mens vóór de zondvloed als in Zijn openbaringen aan Abraham, Izaak en Jakob. De instelling er van wordt ons bericht in de drie middelste boeken: Exodus, Leviticus en Numeri, en de bevestiging in het laatste, in Deuteronomium. Men houde dan tevens in het oog, dat wij in Exodus meer bepaald worden bij de profetische zijde van de wet, in Leviticus bij de priesterlijke en in Numeri bij de koninklijke inrichting van het volk van God van het Oude Verbond.