Éxodus

EEN VERKLARING MET PRAKTISCHE OPMERKINGEN VAN HET TWEEDE BOEK VAN MOZES, GENAAMD EXODUS

Mozes, (de dienstknecht des Heeren, in het schrijven voor Hem, zowel als in het handelen voor Hem; met de pen Gods zowel als met de staf Gods in zijn hand), heeft in het eerste boek van zijne geschiedenis ons de oorkonden bewaard en overgeleverd van de kerk, terwijl zij bestond in particuliere gezinnen; en nu komt hij ons in dit tweede boek een bericht geven van haar wasdom tot een grote natie; en gelijk het eerste ons de beste huishoudkunde toont, zo voorziet dit ons van de beste staatkunde. Het begin van het vorige boek toont ons hoe God de wereld geformeerd heeft voor Hem; het begin van dit boek toont ons hoe Hij zich Israël geformeerd heeft; en beiden om Zijn lof te vertellen, Jesaja 43:21. Daar hebben wij de schepping der wereld in geschiedenis, hier de verlossing der wereld in type. De Griekse vertalers noemden dit boek Exodus (hetgeen een vertrek betekent, of een uittocht), omdat het begint met de geschiedenis van de uittocht der kinderen Israëls uit Egypte. Sommigen maken ene toespeling op de namen van dit en van het vorige boek, en merken op dat terstond na Genesis, hetwelk begin betekent, of oorsprong, Exodus volgt, hetwelk heengaan betekent, want een tijd om geboren te worden wordt onmiddellijk gevolgd door een tijd om te sterven. Niet zodra hebben wij onze intrede in de wereld gedaan, of wij moeten reeds denken aan ons verscheiden, onzen uitgang uit de wereld. Als wij beginnen te leven, beginnen wij te sterven. De formering van Israël tot een volk was een nieuwe schepping. Gelijk in het begin de aarde van uit het water te voorschijn was gebracht, en toen versierd en vervuld werd, zo werd Israël eerst door de almachtige kracht Gods uit de Egyptische slavernij opgeheven, en toen verrijkt met Gods wet en tabernakel.

Dit boek geeft ons:
I. De vervulling der belofte, tevoren gedaan aan Abraham, Hoofdstuk 1-19. En dan,
II. De instelling der rechten en wetten, die daarna door Israël zijn waargenomen, Hoofdstuk 20-40.

Evenals Caesar, begint Mozes in dit boek met zijn eigen commentaren of gedenkschriften te boek te stellen; maar een meerder dan Caesar is hier. Van nu voortaan is de schrijver zelf de held van het verhaal, en geeft hij ons de geschiedenis van de dingen, waarvan hij zelf oog - en oorgetuige is geweest, et quorum pars magna fait, en waaraan hij zelf een zeer groot aandeel heeft gehad. Er zijn in dit boek meer typen van Christus dan misschien in enig ander boek van het Oude Testament, want Mozes heeft van Hem geschreven, Johannes 5:46. De wijze, waarop de mens verzoend wordt met God en in vcrbond en gemeenschap met Hem komt door een Middelaar, wordt hier op onderscheidene wijze voorgesteld, en het is ons van groot nut ter verklaring en opheldering van het Nieuwe Testament, nu wij dit bezitten ter verklaring van het Oude.