Genesis
EEN VERKLARING MET PRAKTISCHE OPMERKINGEN VAN HET EERSTE BOEK VAN MOZES, GENAAMD GENESIS🔗
I. Wij hebben vóór ons de Bijbel, of het Boek, want dat is de betekenis van het woord Bijbel. Wij noemen hem het Boek bij uitnemendheid, want hij is onvergelijkbaar het beste boek dat ooit geschreven werd, het Boek der boeken, schitterende als de zon aan de hemel der wetenschap; andere kostelijke en nuttige boeken zijn als de maan en de sterren, die er hun licht aan ontlenen. Wij noemen hem het Heilige Boek, omdat het door heilige mannen werd geschreven, en ingegeven is door de Heiligen Geest. Hij is volkomen rein van alle leugen, en verdorvene bedoelingen, en de blijkbare strekking er van is heiligheid te bevorderen onder de mensen. De grote dingen van Gods Wet en Evangelie zijn hier voor ons geschreven, ten einde tot grotere zekerheid te worden gebracht, verder verspreid te zullen worden, van langere duur te zijn en naar ver verwijderde plaatsen en tijden zuiverder en vollediger overgebracht te worden, dan dit bij mogelijkheid door gerucht of overlevering had kunnen geschieden. En wij zullen zeer veel te verantwoorden hebben, indien deze dingen, die tot onzen vrede dienen, ons in zwart en wit overgegeven zijnde, door ons veronachtzaamd worden als wat vreemds, Hoséa 8:12. De geschriften der onderscheidene door Gods Geest gedrevene schrijvers, van Mozes tot op Johannes, waarin het Goddelijk licht, zoals dat van de morgen, trapsgewijze geschenen heeft (de heilige canon nu voltooid zijnde) zijn allen in die gezegende Bijbel bij elkaar gevoegd, en Gode zij dank, in onze handen, en zij doen een zo vollen, helderen dag voor ons opgaan, als wij aan deze zijde des hemels kunnen verwachten. Elk deel is goed, maar het alles tezamen is zeer goed. Dat is licht, schijnende in een duistere plaats, 2 Petrus 1:19; en een duistere plaats, voorwaar! zou zonder de Bijbel, de wereld zijn.
II. Wij hebben vóór ons dat deel van de Bijbel, dat wij het Oude Testament noemen, bevattende de daden en gedachtenissen der kerk van de schepping der wereld tot aan de komst van Christus in het vlees hetgeen een tijdperk omvatte van omstreeks vierduizend jaren de waarheden, toen geopenbaard, de wetten, die toen gegeven werden, de Godsvrucht, die toen werd betoond, de profetieën, die toen werden gegeven, en de gebeurtenissen, die haar betroffen, in zover God het voegzaam oordeelde er voor ons de kennis van te bewaren. Het wordt een testament, of verbond (Grieks diathêkê) genoemd, omdat het een vastgestelde verklaring was van de wil van God betreffende de mens bij wijze van bondgenootschap, en was van kracht door de voorbestemden dood van de grote Testator, het Lam geslacht van de grondlegging der wereld, Openbaring 13:8. Het wordt het Oude Testament genoemd met betrekking tot het Nieuwe, waardoor het niet te niet gedaan, of vervangen, maar gekroond en vervolledigd is door de betere hoop, die er in afgeschaduwd en voorzegd werd. Het Oude Testament blijft nog heerlijk, maar het Nieuwe is overvloediger in heerlijkheid, 2 Corinthiërs 3:9.
III. Wij hebben vóór ons dat deel van het Oude Testament, dat wij de Pentateuch noemen, of de vijf boeken van Mozes, de dienstknecht des Heeren, die alle andere profeten overtrof, en een type was van de Groten Profeet. In de verdeling van onze Heiland, van de boeken van het Oude Testament in de Wet, de Profeten, en de Psalmen, of Hagiografa, zijn deze de Wet, want zij bevatten niet slechts de wetten, die aan Israël zijn gegeven, in de vier laatsten, maar ook de wetten, gegeven aan Adam, en Noach, en Abraham, in het eerste. Deze vijf boeken waren, voor zoveel wij weten, de eersten, die ooit geschreven zijn, want wij hebben in geheel het Boek van Genesis gene de minste aanduiding van enigerlei geschrift, noch ook daarna tot aan het ogenblik toen God aan Mozes gebood te schrijven, Exodus 17:14, en sommigen denken, dat Mozes zelf nooit schrijven geleerd had, voordat God hem zijn voorbeeld gaf in het Schrift der Tien Geboden op stenen tafelen. Hoe dit zij, wij zijn er zeker van, dat dit de oudste geschriften zijn, die nu in wezen zijn, en daarom het best in staat om ons een voldoend bericht te geven van de oudste dingen.
IV. Wij hebben voor ons het eerste en langste van deze vijf boeken, hetwelk wij Genesis noemen, geschreven, naar sommigen denken, toen Mozes in Midian was, ter onderwijzing en vertroosting van zijne lijdende broederen in Egypte. Ik geloof veeleer, dat hij het in de woestijn heeft geschreven, nadat hij op de berg bij God vertoefd had, waar hij waarschijnlijk volledige en bijzondere instructies ontvangen heeft voor het schrijven er van. En gelijk hij het plan beraamde van de tabernakel, zo heeft hij ook het voortreffelijker en duurzamer werk beraamd van dit boek, naar het voorbeeld, dat hem op de berg getoond was, hetgeen een betere verklaring is omtrent de zekerheid der dingen, die er in vervat zijn, dan een overlevering te veronderstellen, die mogelijk van Adam tot Methusalah, van dezen tot Sem, van Sem tot Abraham, en aldus in het geslacht van Jakob gekomen is.
Genesis is een naam, ontleend aan het Grieks. Hij betekent de oorsprong of wording Zeer gepast wordt dit boek aldus genoemd, want het is een geschiedenis van de oorsprong of de wording der dingen de schepping der wereld, de intrede van zonde en dood in die wereld, de uitvinding van kunsten, de opkomst, of het ontstaan der volken, en inzonderheid de planting der kerk en haren toestand in de eerste tijden. Het wordt ook de geschiedenis der geslachten genoemd de geslachten van Adam, Noach, Abraham, enz., gene eindeloze, maar nuttige geslachtslijsten. Ook het begin van het Nieuwe Testament is Genesis genoemd, Mattheüs 1:1. Biblos geneseoos, Het Boek van de Genesis , of des Geslachts van Jezus Christus. Geloofd zij God voor het Boek, dat ons ons geneesmiddel toont, zo als dit Boek onze wonde bloot legt. Heere, open onze ogen, opdat wij de wonderen mogen zien beide van Uw Wet en van Uw Evangelie!