Jakobus

EEN VERKLARING MET PRAKTISCHE OPMERKINGEN, VAN DE ALGEMENE BRIEF VAN DE APOSTEL JAKOBUS

De schrijver van dezen brief was niet Jakobus, de zoon van Zebedeüs; want die was door Herodes ter dood gebracht, Handelingen 12; nog voordat het Christendom zoveel voet gewonnen had onder de Joden in de verstrooiing, als hier wordt ondersteld. Maar het was de andere Jakobus, de zoon van Alpheus; die van moederszijde de neef van de Heere Jezus, en een van de twaalf apostelen was, Mattheus 10:3. Hij wordt een pilaar genoemd, Galaten 2:9, en wie dezen brief van hem tegenspreekt, verliest of mist waarlijk een grondsteen.

De brief wordt een algemene brief genoemd; sommigen menen, omdat hij niet aan een bijzondere gemeente of aan een bepaald persoon gericht werd, maar bestemd was om te zijn wat wij noemen een rondgaand schrijven. Anderen denken dat hij"algemeen" genoemd wordt, of katholiek, om hem te onderscheiden van de brieven van Ignatius, Barnabas, Polycarpus en anderen, die in de eerste tijden hoog in aanzien stonden, maar niet algemeen in de kerken aangenomen werden, en daarom niet, gelijk deze, voor geïnspireerd gehouden werden.

Eusebius verhaalt ons, dat deze brief overal in de gemeenten gelezen werd met de andere algemene brieven, (Hist. Eccles. p. 53. Ed. Val. 1678). Jakobus, de schrijver, werd om zijn grote vroomheid de rechtvaardige genoemd. Hij was een uitnemend voorbeeld van de deugden, waarop hij bij anderen aandringt.

Hij was zo buitengewoon beroemd om zijn rechtvaardigheid, matigheid en godsvrucht, dat Josephus, de Joodse geschiedschrijver, als een der oorzaken van de verwoesting van Jeruzalem opnoemt, dat Jakobus er de marteldood stierf. (p. s. Josephus schrijft over de eigen broeder van Jezus)

Dit wordt vermeld in de verwachting, dat met te meer eerbied zal gelezen worden hetgeen geschreven werd door een zo heilig en uitnemend man. De tijd, waarop de brief geschreven werd, is onzeker. De bedoeling van de brief is de Christenen te berispen over hun groten achteruitgang zowel in geloof als gedrag, en de verspreiding te voorkomen van al die vrijzinnige leerstellingen, die de ware god zaligheid met verwoesting bedreigden. Het was het bepaalde oogmerk van de schrijver van dezen brief om het Joodse volk op te wekken tot een gevoel van de omvang en de nadering der oordelen, die over hen komen zouden; en alle ware Christenen te ondersteunen in de weg van hun plicht, onder de verschrikkingen en de vervolgingen, die hun deel zouden worden. De waarheden, die er in behandeld worden, zijn zeer praktisch en noodzakelijk om gehandhaafd te worden; en de regelen, voor de wandel aangegeven, moeten in aanmerking genomen worden zoveel in onze dagen als in vroegere tijden.