Klaagliederen
EEN VERKLARING MET PRAKTISCHE OPMERKINGEN VAN DE KLAAGLIEDEREN VAN JEREMIA🔗
Sinds wat Salomo zegt, zeker waar is, hoewel in strijd met de algemene wereldse mening, dat het treuren beter is dan het lachen, en, dat het beter is te gaan in het klaaghuis dan te gaan in het huis des maaltijds, behoren wij tot het lezen en beschouwen van de treurige hoofdstukken van dit boek over te gaan, niet alleen bereidwillig, maar in de zekere verwachting er door gesticht te zullen worden; en om ons daartoe voor te bereiden, moeten wij ons schikken tot ene heilige droefheid en besluiten te wenen met de wenende profeet. Laat ons dan beschouwen:
I. de titel van dit boek; in het Hebreeuws heeft het er geen, maar wordt, zoals de boeken van Mozes, naar het eerste woord Eca-How genoemd; maar de Joodse uitleggers noemen het, zoals de Griekse ook doen, en wij na hen: Kinoth Klaagliederen. Zoals wij heilige oden hebben, of liederen der vreugde, zo hebben wij ook heilige elegieën of klaagliederen; zo veel verschillende manieren heeft de oneindige Wijsheid gebruikt om op ons te werken en ons hart te roeren, en zacht te maken en ontvankelijk voor indrukken van de goddelijke waarheid, gelijk zegelwas. Wij hebben u niet alleen op de fluit gespeeld, maar wij hebben u ook klaagliederen gezongen, Mattheüs 11:11.
II. de schrijver van dit boek; het was Jeremia, de profeet, die hier Jeremia de dichter is, en vates betekent beide; daarom is het gepast, dat dit boek aan het boek van zijn profetie is toegevoegd, en is het er een aanhangsel van. Wij vonden daar de voorspellingen in bijzonderheden van de verwoesting van Juda en Jeruzalem, en daarna de geschiedenis er van, om te tonen, hoe nauwkeurig de voorspellingen vervuld werden, ter bevestiging van ons geloof; nu vinden wij hier de uitingen van zijn smart ter gelegenheid er van, om te tonen dat hij volkomen oprecht was geweest in de betuigingen, die hij vaak gedaan had, dat hij niet verlangde naar de dag des onheils, maar dat integendeel het vooruitzicht er van hem met bitterheid vervulde. Toen hij deze rampen zag komen, wenste hij, dat zijn hoofd water ware en zijn oog ene springader van tranen; en toen zij gekomen waren, liet hij blijken, dat die wens geen geveinsdheid was, en, dat hij ver van onverschillig voor zijn land was, van welke misdaad zijn vijanden hem beschuldigden. Hoewel zijn land zeer onvriendelijk voor hem geweest was, en hoewel de ondergang ervan beide was, een bewijs, dat hij waarlijk een profeet was, en ene straf voor hen, omdat zij hem als een valse profeet vervolgd hadden, wat hem in verzoeking had kunnen brengen, om zich er in te verheugen, toch treurde hij er met smart over, en toonde hiermee een beter karakter dan Jona tegenover Ninevé.
III. de oorsprong van deze Klaagliederen; zij zijn ontstaan naar aanleiding van de verwoesting van Juda en Jeruzalem door de Chaldeeën en de daaruit gevolgde ontbinding van de Joodse staat, beide in burgerlijk en geestelijk opzicht. Sommige rabbi’s menen, dat dit de klaagliederen zijn, die Jeremia schreef ter gelegenheid van de dood van Josia, die vermeld worden in 2 Kronieken 35:25. Maar, al is het waar, dat die gebeurtenis de deur opende voor alle volgende rampen, toch schijnen deze Klaagliederen geschreven te zijn in ‘t gezicht, en niet in ‘t vooruitzicht van deze rampen toen zij reeds gekomen waren, en niet, toen zij nog komen moesten; en er komt niets van Josia in voor, en niets tot zijn lof, zoals, buiten kijf, in de Klaagliederen over hem het geval was. Neen, het is de begrafenis van Jeruzalem, waar dit een elegie op is. Anderen menen, dat deze Klaagliederen vervat waren in de rol, die Baruch uit Jeremia’s mond schreef, en die Jojakim verbrandde, dat er eerst alleen het eerste, tweede en vierde hoofdstuk in stonden, maar dat het derde en vijfde de vele dergelijke woorden waren, die er later aan toegevoegd werden; maar voor deze onderstelling is geen grond; want er wordt uitdrukkelijk gezegd, dat die rol ene herhaling en overzicht was van de preken van de profeet, Jeremia 36:2.
IV. De samenstelling ervan; zij is niet alleen poëtisch, maar ook alfabetisch, zoals sommige van David’s psalmen, behalve het vijfde hoofdstuk; ieder vers begint met ene andere letter van het Hebreeuwse alfabet, het eerste met aleph, het tweede met beth, enz., maar het derde hoofdstuk is een drievoudig alfabet; de eerste drie verzen beginnen met aleph, de volgende drie met beth, enz., wat een hulpmiddel was voor het onthouden (daar de bedoeling was, dat ze uit het hoofd geleerd zouden worden) en dat toen in de smaak viel als een sierlijke dichtvorm en daarom nu niet veracht moet worden. Men heeft de opmerking gemaakt, dat in het tweede, derde en vierde hoofdstuk de letter pe voor de air staat, terwijl zij er in ‘t Hebreeuws alfabet op volgt, als reden waarvan Dr. Lightfoot deze onderstelling ten beste geeft: dat de letter ain, die als getal zeventig betekent, door die verplaatsing in ‘t oog moest vallen, om hen te herinneren aan de zeventig jaren, aan het eind waarvan God hun gevangenis wenden zou.
V. Het nut er van: van groot nut waren zij ongetwijfeld voor de vrome Joden, in hun lieden, omdat zij in die geestelijke taal hun natuurlijke smart konden uitdrukken, waardoor zij ene levendige herinnering aan Sion onder zich konden bewaren, en hun kinderen, die in Babel geboren waren en het nooit gezien hadden, konden leren te wenen om goede redenen (want hier wordt hun geleerd te rouwen om hun zonde en tot God), en om hen aan te moediger te hopen, dat God tot hen terugkeren en hun genadig zijn zou; en ons zien zij van nut, om ons aan te doen met godzalige smart om de rampen van de kerk van God, zoals past aan hen, die er levende leden van zijn. en besloten om haar lot te delen.