Openbaring 15

1. EN ik zag een ander groot en wonderlijk teken in den hemel, namelijk zeven engelen, hebbende de zeven laatste plagen; want in deze is de toorn Gods geëindigd.
2. En ik zag als een glazen zee met vuur gemengd, en die de overwinning hadden van het beest en van zijn beeld, en van zijn merkteken en van het getal zijns naams, welke stonden aan de glazen zee, hebbende de citers Gods.
3. En zij zongen het gezang van Mozes, den dienstknecht Gods, en het gezang des Lams, zeggende: Groot en wonderlijk zijn Uw werken, Heere, Gij almachtige God; rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Gij Koning der heiligen.
4. Wie zou U niet vrezen, Heere, en Uw Naam niet verheerlijken? Want Gij zijt alleen heilig; want alle volken zullen komen en voor U aanbidden; want Uw oordelen zijn openbaar geworden.
5. En na dezen zag ik, en zie, de tempel van den tabernakel der getuigenis in den hemel werd geopend.
6. En de zeven engelen, die de zeven plagen hadden, kwamen uit den tempel, bekleed met rein en blinkend lijnwaad, en omgord om de borst met gouden gordels.
7. En een van de vier dieren gaf den zeven engelen zeven gouden fiolen, vol van den toorn Gods, Die in alle eeuwigheid leeft.
8. En de tempel werd vervuld met rook uit de heerlijkheid Gods, en uit Zijn kracht; en niemand kon in den tempel ingaan, totdat de zeven plagen der zeven engelen geëindigd waren.

Inleiding

Volgens het gevoelen van zeer uitnemende uitleggers, had God tot hiertoe Zijn dienstknecht Johannes laten zien:

I. De toestand van de gemeente onder de heidense machten. In het openen van de zes zegelen.
II. De toestand der gemeente onder de pauselijke macht. In het gezicht van de zes bazuinen, die begonnen te klinken bij de opening van het zevende zegel. Daarna werd tussengevoegd:
III. Een meer algemeen overzicht van de vorigen, de tegenwoordige en de toekomstige toestand der gemeente. In het kleine boek enz. Hij gaat nu verder door hem te tonen:
IV. Hoe de antichrist zou vernietigd worden, en door welke middelen die vernietiging zou voltooid worden. In het gezicht van de zeven fiolen. Dit hoofdstuk behelst een ontzagwekkende voorbereiding of inleiding voor de uitgieting van die fiolen.

Wij hebben daarin:
I. Een gezicht van de engelen in de hemel, die dat grote werk moesten verrichten, en met hoe levendige vreugde de hemelse heirscharen dat grootse voornemen toejuichten, vers 1-4.
II. Een gezicht van deze engelen, uit de hemel komende om de fiolen te ontvangen, en de grote ontsteltenis, welke dat in de wereld veroorzaakte, vers 5-8.

Openbaring 15:1-4

Hier hebben wij de voorbereiding voor het uitgieten van de zeven fiolen, welke toevertrouwd werd aan zeven engelen. Merk op waar deze engelen de apostel verschenen: in de hemel, op wonderlijke wijze, en dat wel om:

1. Het werk, dat zij te doen hadden, het beëindigen der verwoesting van de antichrist. God zou nu tot dat doel Zijn zeven laatste plagen uitgieten, en daar de maat der zonden van Babylon nu vervuld was, zo zou zij ook de volle maat van Zijn wrekende toorn ontvangen.

2. De aanschouwers en getuigen van deze hun boodschap. Allen, die de overwinning hadden van het beest en van zijn beeld, en van zijn merkteken en van het getal zijns naams. Dezen stonden aan de glazen zee. Sommigen menen dat deze zee de wereld voorstelt, een zeer zwak ding, dat in stukken zal gebroken worden. Anderen echter houden haar voor het Nieuwe Verbond, en als heen wijzing naar de koperen zee in de tempel, waarin de priesters zich moesten wassen, de getrouwe dienstknechten van God staan op de grondslag der gerechtigheid van Christus. Nog anderen zien er in de Rode Zee afgebeeld, die in twee muren van water stond, waar de Israëlieten tussen door trokken en de vuurkolom zich in het water weerspiegelde, zodat het moet geschenen hebben alsof het water met vuur vermengd was, en zulks om aan te tonen dat het vuur van Gods toorn tegen Farao met zijn ruiters en wagens, de wateren zou doen neerstorten en hen daardoor verwoesten, omdat daarop schijnt gezinspeeld te worden, want zij zongen het gezang van Mozes, de dienstknecht Gods, en daarin:

A. Zij breiden uit over de grootsheid van Gods werken en de rechtvaardigheid en waarheid van Zijn wegen, zowel in het verlossen van Zijn volk als in het verdelgen van de vijanden. Zij verblijdden zich in hope en in de verwachting van spoedige vervulling daarvan, hoewel die nog niet kwam.

B. Zij roepen alle volken op om God te vrezen, Hem heerlijkheid en aanbidding te brengen, verschuldigd na zulk een openbaring van Zijn rechtvaardigheid en trouw. Wie zou U niet vrezen? vers 4.

Openbaring 15:5-8

Merk hier op:

I. Hoe de engelen verschenen, toen zij uit de hemel kwamen om hun opdracht te vervullen. De tempel des tabernakels der getuigenis in de hemel werd geopend, vers 5. Hier is een heen wijzing naar het heilige der heiligen in tabernakel en tempel, waar het verzoendeksel was, bedekkende de ark des verbonds, waar de hogepriester eenmaal des jaars verzoening deed en waar God met Zijn volk gemeenschap hield en hun gebeden hoorde. Hierdoor kunnen wij, zoals het hier vermeld wordt, leren:

1. Dat God in de oordelen, die Hij nu ging voltrekken over het anti-christelijk rijk, de profetieën en beloften van Zijn woord en Zijn verbond ging vervullen, die altijd voor Hem waren en waaraan Hij steeds gedachtig was.

2. Dat Hij door deze daden de gebeden van Zijn volk beantwoordde, die Hem aangeboden waren door hun grote hogepriester.

3. Dat Hij hierin de twist twistte van Zijn eigen Zoon, onze Zaligmaker, de Heere Jezus Christus, wiens bediening en gezag men had overweldigd, wiens naam men onteerd had, en het grote doel van wiens dood door de antichrist en zijn aanhangers was tegengestaan.

4. Dat Hij bezig was voor Zijn volk een wijder deur van vrijheid te openen om Hem te dienen in talrijke plechtige samenkomsten zonder vrees voor hun vijanden.

II. Hoe zij voor hun werk toegerust en voorbereid werden. Merk op:

1. Hun uitrusting. Zij waren bekleed met rein en blinkend lijnwaad en omgord om de borsten met gouden gordels, vers 6. Dat was de kleding van de hogepriester, wanneer hij tot God in het heilige der heiligen inging en met antwoord van God terugkwam. Hierdoor werd aangetoond dat deze engelen alles deden onder Goddelijke aanwijzing en besturing, en dat zij een offer voor de Heere gingen toebereiden, hierna genoemd het avondmaal des groten Gods, Hoofdstuk 19:17. De engelen waren de dienaren der Goddelijke gerechtigheid en zij deden alles op reine en heilige wijze.

2. Hun wapenen, waaruit die bestonden en vanwaar zij ze ontvingen, hun wapenen, waarmee zij hun belangrijk werk zouden verrichten, waren zeven gouden fiolen, vol van de toorn Gods, die in alle eeuwigheid leeft, vers 7. Zij werden gewapend met de toorn Gods tegen zijn vijanden. Het geringste schepsel, wanneer het komt gewapend met de toorn Gods, zal te sterk zijn voor enigen mens ter wereld, hoeveel meer dus een engel Gods. Deze toorn Gods moest niet ineens uitgegoten worden, maar was verdeeld in zeven delen, die achtereenvolgens op het anti-christelijk rijk zouden vallen. En vanwaar ontvingen de engelen nu deze zeven fiolen? Van een van de vier dieren, een der dienaren van de ware gemeente, dat is in antwoord op de gebeden van de dienaren en het volk van God, en om hun zaak te wreken, waartoe de engelen gaarne gebruikt werden.

III. De indruk, welken dit alles maakte op degenen, die dicht bij de tempel stonden. Zij werden allen als ‘t ware gehuld in wolken van de rook, die de tempel vervulde, van de heerlijke en machtige tegenwoordigheid Gods, zodat niemand in de tempel kon ingaan, voordat dit werk volbracht was. De belangen van de antichrist waren zo samengeweven met de burgerlijke toestanden en instellingen van alle volken, dat hij niet kon verdelgd worden zonder een hevige schok aan de gehele wereld te geven, en dan zou het volk Gods slechts zeer weinig rust en gelegenheid hebben om te vergaderen, terwijl dit grote werk doende was. Voor een poos zouden hun rustdagen onderbroken, hun instellingen van openlijke godsverering gesloten, en zou alles in de grootste verwarring gestort worden. God zelf was nu bezig aan Zijn volk en aan de gehele wereld te prediken, door verschrikkelijke dingen in gerechtigheid, en wanneer dat geschied was, zouden de gemeenten rust hebben, en de openbare vergaderingen samengebracht. Ingericht en vermenigvuldigd worden. De grootste verlossingen van de gemeente worden tot stand gebracht door ontzagwekkende en verwonderlijke maatregelen van de Voorzienigheid.